Veranderen de vrouwen van vandaag mannen in jongens?

Als de huidige trends aanhouden, kan 2011 het ‘Jaar van het Ontstekingsboek’ worden. In januari veroorzaakte de Chinees-Amerikaanse moeder en professor aan Yale, Amy Chua, een storm met haar boek, Battle Hymn of the Tiger Mother . Daarin legde ze uit waarom Chinese moeders superieur zijn aan hun westerse tegenhangers, en de boze tornado van reacties dreef haar boek naar # 1 op de Amazon-bestsellerlijst. Morgen hoopt auteur Kay S. Hymowitz de rol van provocateur over te nemen met haar boek, Manning Up – Hoe de opkomst van vrouwen mannen in jongens heeft veranderd . Haar uitgangspunt lijkt te zijn dat veel mannen permanente pre-adolescentie hebben verkozen boven echte volwassenheid en echte relaties, en vooral omdat ze genoeg hebben van vrouwen.

Een pre-release-uittreksel gepubliceerd door de New York Times heeft een lawine van boze reacties veroorzaakt van mannen van alle soorten en maten. Op de Daily Beast van vandaag reageert Hymowitz en onthult enkele van de e-mailberichten die ze heeft ontvangen. dat wil zeggen “Sorry dames, in het tijdperk van Play Station 3, 24-uur per dag sportkanalen en gratis internetporno, ben je nu achterhaald.”

Ze concentreert zich op de extreme mannelijke bitterheid die ze door haar onderzoek heeft gezien. Mannen die vinden dat het grootste deel van hun datingpool gerechtigd, oneerlijk, zelfingenomen, manipulatief, etc. is. Ze noemt verschillende websites die zijn opgegroeid om deze mannen een stem te geven, zoals eeuwige vrijgezel.com. Ze vraagt zich af, is dit onvolwassenheid? Is het rebellie tegen politieke correctheid? Is het vrouwenhaat?

Hymowitz kijkt naar hoe vrouwen van gelijkheid houden, wanneer ze dat leuk vinden – bijvoorbeeld op het werk; en hoe ze in andere sferen niet zo zeker zijn, zoals daten en relaties. Ze is van mening dat de belangrijkste bron van mannelijke woede niet is dat geen enkele vrouw de rekening oppakt en seksueel de leiding neemt. Integendeel, vrouwen hebben de keuze om deze dingen al dan niet te doen, en mannen hebben geen keus. Mannen moeten vragen of ze een leven willen. Mannen moeten het voortouw nemen op het gebied van seks of de gevolgen dragen.

Hoewel dit geldige discussiepunten zijn, is het feit dat Hymowitz lijkt te hebben over het hoofd gezien, dat mannen meer macht hebben dan ze denken. Het idee dat hij geen keus heeft als het gaat om daten en relaties is gewoon fictie. Hij kan wachten om gevraagd te worden. Hij vindt het misschien niet leuk wie het vraagt, of wacht tot het gebeurt, maar vrouwen hebben daar al jaren mee te maken. De fictie dat mannen geen keus hebben, geen macht, en door vrouwen kunnen worden ‘veranderd’ in iets, is zeker niet het enige woord over dit onderwerp.

Er is vandaag een interessant artikel op Slate.com genaamd “Sex is Cheap” dat op een slimme manier de andere kant van de medaille schetst. In een wereld waar jonge mannen niet sneller gedijen dan de meeste vrouwen (het artikel wijst erop dat slechts 43% van de Amerikaanse studenten mannen zijn) in de arena van heteroseksuele relaties voor het huwelijk, hebben mannen de volledige controle. Er is onderzoek gaande dat verklaart hoe we kunnen weten dat de meeste jonge mannen minder geïnteresseerd zijn in een toegewijde relatie dan de meeste jonge vrouwen. Als je het idee kunt accepteren, is het gemakkelijk om het eens te zijn met de conclusie van de auteur Mark Regnerus:

“Als vrouwen meer de baas zouden zijn over hoe hun relaties verlopen, zouden we gemiddeld meer indrukwekkende pogingen om het hof te maken, langere relaties, minder seksuele partners voor het huwelijk, kortere samenwonenden en meer trouwen zien. In plaats daarvan, volgens de National Longitudinal Study of Adolescent Health (die gegevens verzamelt tot ver in de volwassenheid); geen van deze dingen gebeurt. Niet één.”

Dus, wat is het? Zijn mannen een gepest en boos geslacht dat geen echte inspraak heeft in hun relaties of zijn ze een uiterst tevreden geslacht dat profiteert van de ‘seksuele economie’ van de moderne tijd?