Maak kennis met Jaimie Seaton. Ze is een schrijver en redacteur die is gepubliceerd in The Washington Post, Oprah’s O Magazine en Marie Claire. Ze is ook een gescheiden moeder van twee tieners die door de datingwereld navigeren. We spraken met haar om erachter te komen hoe het is om als gescheiden ouder te daten.
Ik woon in Nieuw Engeland. Ik ben technisch gescheiden sinds 2016, maar mijn man heeft me in 2012 verlaten. Het heeft even geduurd voordat het juridische gedeelte rond was. Mijn kinderen zijn nu 19 en 16, dus mijn zoon is thuis terwijl mijn dochter op school zit. Ik ben 54 jaar oud en ik was 34 toen ik met mijn ex-man trouwde, dus ik heb vrij veel gedatet.
Ik geloof absoluut dat er een leercurve is met daten nadat een huwelijk is beëindigd. In het begin was ik heel hoopvol en optimistisch, en dat maakte me heel open. Ik denk dat ik naïef was omdat ik ervan uitging dat ik zou beginnen met daten waar ik was gebleven, maar ik stopte met daten toen ik begin dertig was. Ik was niet dezelfde persoon op mijn 47e. Ik had bagage, kinderen, een routine en verantwoordelijkheden. Maar het was verfrissend omdat alle mannen met wie ik uitging dezelfde problemen hadden. Dus daten was een heel ander balspel.
Op dit moment ben ik veel realistischer over daten – over wie ik ben en wie mijn potentiële partners zijn. De jaren van daten op middelbare leeftijd hebben me geleerd dat er veel mannen zijn die niet gezond genoeg zijn om te daten of niet de beste bedoelingen hebben. Ik weet zeker dat mannen hetzelfde over vrouwen zullen zeggen. Het is moeilijk daarbuiten, punt uit.
Het verschil is dat mijn kinderen altijd meedoen. Ik ga bijvoorbeeld niet uit met een man die geen kinderen heeft, omdat alleen ouders echt kunnen waarderen dat mijn kinderen op de eerste plaats komen. Als ik bijvoorbeeld op het laatste moment een date moet annuleren vanwege iets met mijn kinderen, weet ik dat een ouder het zal begrijpen, net zoals ik zou begrijpen als een man me afzegt.
Ook toen ik jonger was, waren de mogelijkheden eindeloos. Er waren zoveel mannen en ik had zoveel tijd. Nu kom ik met twee kinderen die ik altijd op de eerste plaats zet. Ik weet dat er geen eindeloze mogelijkheden zijn; er zijn eigenlijk weinig mogelijkheden. In sommige opzichten maakt dat me minder kieskeurig. Ik wil echt een partner vinden voor de rest van mijn leven, en ik besef dat die persoon misschien niet in alle opzichten perfect is. Ze bieden misschien niet alles op mijn verlanglijstje – en dat is oké. Ik ga niet alles op hun lijst aanbieden. Ik zoek het grotere plaatje. Delen we genoeg eigenschappen? Zie ik mezelf ruimte voor hem maken in mijn leven?
De eerste zorg is veiligheid. Daarna is het geen draaideur meer met mannen. Kinderen zijn van nature beschermend tegen hun ouders. Ik wil niet dat mijn kinderen elke nuance van mijn datingsleven moeten ervaren. Dat is een grote emotionele investering voor hen, en ze hebben hun eigen emoties om voor te zorgen. Nu ze tieners zijn, vertel ik ze wel over dates, maar ze ontmoeten ze nooit. Ik zou niemand mee naar huis nemen tenzij we serieus werden.
Ik weet niet zeker of dit te maken heeft met een gescheiden vrouw. Het verbaast me hoeveel de mannen met wie ik uitga hun ex-vrouwen op de eerste date slecht uitspreken. Het is zeker niet het eerste waar ik over wil horen. Het is nooit goed om kwaad te praten over de moeder van je kinderen, ook al was het een zware scheiding. Ik ben ook verbaasd dat wanneer ik mannen vertel over de buitengewoon goede relatie die ik heb met mijn ex-man, het hen lijkt te storen. Voor mij zou het doel bij een scheiding een minnelijke relatie moeten zijn, dus ik begrijp niet waarom het iemand zou bedreigen.
Mijn advies zou zijn om heel langzaam te gaan en voorzichtig te zijn. Wanneer we voor het eerst door een echtscheiding gaan, zijn onze emoties alle kanten op. Het is niet de beste tijd om grote beslissingen te nemen. Ons oordeel kan er een beetje naast zitten. Mannen maken hetzelfde mee. Het kan lang duren om over een scheiding heen te komen. Mijn advies is: wees geduldig met jezelf, haast je nergens mee; geloof niet alles wat iemand je vertelt. Zorg goed voor je eigen hart, maar probeer open te blijven.
Het meest verontrustende van daten op deze leeftijd voor mij is hoe weinig de mannen om de date lijken te geven. Ik kleed me altijd goed aan voor een eerste date. Ik wil er mooi uitzien en een goede indruk maken. Op een paar uitzonderingen na lijkt het de mannen met wie ik uitging niets te kunnen schelen. Ik ben op afspraakjes geweest waar de man opdook in sportkleding. De boodschap die het stuurt is dat ik niet belangrijk genoeg ben om me in te spannen. Het is een enorme afknapper.
Het tweede waar ik van geschrokken ben, is dat mannen van mijn leeftijd niet willen betalen voor dates. Ik begrijp dat de jongere generatie het tabblad splitst, maar op een eerste date verwacht ik dat mijn date betaalt. Als de man geen chique diner kan betalen, kan hij me uitnodigen voor een drankje, of zelfs een kopje koffie en een wandeling. De kosten zijn niet belangrijk; het is de inspanning en gedachte achter de date. De laatste drie dates die ik heb gehad, verwachtten allemaal dat ik voor mijn helft zou betalen, wat gênant en beledigend was. Onnodig te zeggen dat ik met geen van hen meer uitging.
Maak contact met Jaimie via haar schrijverspagina’s op Twitter en Facebook.